Unbelievable

Supp people,
Dus het eerste verslag ooit, waar zal ik beginnen. Ik heb altijd al graag naar het buitenland gewild om iets te doen. Eerst wilde ik 'artsen zonder grenzen' worden, daarna wilde ik gewoon reizen en sinds 2 jaar weet ik dat ik naar school wil in Amerika. En dan het liefst het laatste jaar van Highschool. Ik twijfelde nog, omdat ik er niet veel van wist, behalve dat het super duur was. De knop ging om toen ik in de derde zat. Toen kwam er iemand langs op school om te vertellen over haar eigen reis. Dat vond ik zo gaaf en ik kon alleen nog maar denken dat ik dat ook zo wilde kunnen vertellen. Ik weet sinds een jaar dat ik met STS ga en zij hebben me tot nu toe heel goed geholpen met alles. Ik wist dat ik het bedrag grotendeels zelf moest doen, dus de afgelopen 2 jaar heb ik al mijn verdiende geld opzij gezet. Samen met mijn ouders heb ik heel vaak bij elkaar gezeten om de begroting voor elkaar te krijgen. We hebben veel tegenslagen gehad en soms zag ik het echt niet zitten. Doordat we altijd met gaten bleven zitten vond ik dat soort begrotings-bijeenkomstjes heel vervelend. De laatste maanden is het allemaal heel snel gegaan en heb ik van allerlei lieve mensen hulp gekregen. Sinds februari weet ik dat ik naar Westlake, Louisiana zak gaan en daar zal ik verblijven bij een Host-mother. Ik heb veel contact met haar en ik heb er ontzettend veel zin in om haar te ontmoeten. Vanochtend op aandringen van mam moest ik de begroting weer bijwerken. Helemaal geen zin, maar toen ik eenmaal bezig was werd ik helemaal blij, het gat werd steeds kleiner. Ik ging het met mam overleggen en we zijn nu zover dat het hele gat gevuld is en ik zelfs een potje zou kunnen maken!!! Ik was door het dolle heen en moest er even bij gaan zitten. Na al die tijd was het geld rond. Ik kan het eigenlijk nog steeds niet geloven. Ik ga echt!! Het klinkt heel raar, want voor mij is het allemaal nog een beetje een droom. ik denk dat dat pas veranderd als ik in het vliegtuig zit ofzo!