Becoming a Coonass and visits from Mom & Sis.

Drie dagen na Austin had ik voor het eerst crawfish. Dit zijn kleine kreeften en ze zijn super lekker. Het is HET eten van Louisiana, dus ik moest het eten. Na ontzettend veel vragen erover en wachten tot het seizoen er was, had ik het eindelijk gehad. Sinds dien heb ik het vaak gehad en ik hou er elke keer een beetje meer van. Zaterdag 28 maart ging ik voor het eerst modderrijden. God wat is dat eng. We zaten met z'n drieën op de quad en het was niet cool om de laatste te zijn! Het was een ervaring, maar de volgende keer wil ik m'n eigen quad, eigen snelheid en iets zachts om op te zitten! Op zijn minst werden we heel vies en dat was de bedoeling. Gelukkig werden we beloond met koud water douches en crawfish! Inmiddels was het neefjes seizoen ook begonnen en de combinatie van modder en warmte is niet goed voor muggenbulten. Welcome to Louisiana, ik voel me steeds meer iemand van hier! Eindprojecten waren groot op school en iedereen zat al met z'n hoofd op het strand, het was de week voor Springbreak. Ik daarentegen zat met m'n mamma in min hoofd! Het was nog een paar dagen voor ze hier zou zijn en ik kon niet wachten. Toen we naar Houston gingen om haar op te halen was ik helemaal zenuwachtig, en ik was zo blij om haar eindelijk te zien. Ik had een bordje gemaakt en na een uur zoeken voor Nederlandse paspoorten kon ik haar eindelijk knuffelen. Haar bagage was nog in Amsterdam er was geen manier om ze naar Lake Charles te krijgen, dus moesten we de volgende dag weer terug naar Houston. Beetje raar, maar ach dit is Amerika, er zijn wel meer dingen raar. Toen we er dus de volgende dag weer waren ging de zoektocht naar Nederlandse paspoorten weer verder. Zoeken en zoeken tot iemand me knuffelde, uit het niks was daar opeens mijn zusje... Ja, geen bagage, maar mijn zus. Ik was zo in shock dat ik niet kon praten voor op zn minst tien minuten. Ik knuffelde haar alleen maar, zo ontzettend blij was ik. Ze legden nu wel uit dat ze karma hadden gekregen en dat de bagage nu echt achtergebleven was. We konden het de volgende dag ophalen in Lake Charles. Ik was de hele week vrij dus we deden allemaal Amerikaanse dingen. We aten Mexicaans, we toerden door Lake Charles, we speelden Putput en we gingen Cajun dansen in Breaux Bridge in "Café des Amis". Dit was zo'n leuke ervaring! Als je ooit in de buurt bent zou je er moeten stoppen, ontbijt, muziek en dansen, de hele zaterdag ochtend! We hebben ook nog een krokodillen tocht gedaan, de Gulf gezien, en natuurlijk crawfish gegeten! De week daarna had ik school, dus dat was wat lastiger om dingen te doen. Mam is een dag mee geweest en m'n zusje vergezelde me voor 2 dagen. Toen we ze na 2 weken Amerika weer terug gingen brengen bleek het dat de vlucht gecanceld was dus we hadden een extra dag samen. Daar was ik zo dankbaar voor, maar ondanks de extra dag was het heel moeilijk om dag te zeggen. Het voelt alsof je helemaal weer opnieuw afscheid moet nemen. Gelukkig wist ik dat ik ze over 6 week weer zou zien en dat hielp veel. Nadat ze weg waren kon ik me weer focussen op het Amerikaanse leven en zorgen dat alles klaar was voor graduation!!